Zeynep’in ilk dişinin tam bir hafta ardından (yani iki gün önce) ikinci dişi de “savulun geliyorum ben!” diyerek kafasını dışarı uzatıverdi. Artık kızımızın altta yanyana iki dişi var. (Sayılır)
Artık çenesini, burnunu filan severken içimiz eskisi kadar rahat değil, her an parmağımızı kapıp ısırabileceğinden şüpheleniyoruz. ;)
Bir çok diş kaşıma zımbırtısı, çıngırak benzeri zamazingoyu es geçip en severek yaladığı (dişlediğii) şey kendi yumruğu Zeynep’in. Geçenlerde bizimle birlikte yemek sofrasına oturdu. (Evet, artık bir mama sandalyesi var) ve eline verdiğimiz bebek kaşşığını inanılmaz bir keyifle ağzına götürüp (büyük br acemlikle) kaşığı dişlerini kaşımak için kullandı… Kaşıkların tutma kızımları avcunun içine tam oturduğundan olsa gerek; çok rahat ediyor.
15 Ara 2007 at 19:11
Merhaba.
Uzun zamandır sitenizi takip ediyorum. Benim de bugun 4 aylik olan bir oglum var. Boylece tecrubelerinizden faydalaniyorum.
Ben Zeynep’in doktorunu merak ediyorum. Yazarsaniz cok sevinirim..
Sevgiler. Zeynep’e opucukler..
17 Ara 2007 at 19:31
Özgür bey,
Ben de doktorunuzu merak ediyorum.
Benim de 4.5 aylık oğlum var.
Gercekten doktordan doktora ne kadar farklar oluyormus.
bizim doktorumuz 6 aydan önce cok kısa süreli oturtmalara bile izin vermiyor. Bebeğim zaten kendi kendini kaldırıyor diye söyledim ama hayır 6 aydan önce uygyn degilmiş, öyle dedi doktorumuz. Siz mama sandalyesine gecmissiniz biz hala yatay pozisyondayız.
Ayrıca aynı sizin anlattıgınız gibi 1 aydan beri gec uyuma, yaygara kopartma ve 2.5 aylıktan itibaren salya akıtma basladı. Fakat diş mi cıkarıyor die sordugumuzda doktorumuz karsı cıktı ve sadece tükürük bezleri calısıyor dedi.
1 haftadır cok daha yogun gece aglamalaı basladı.00:30-1:00 dan önce uyumuyor ve uyumadan önceki 1 saat kadar cok aglıyor.
5. ay randevusunu sizin doktorunuzdan almayı düşünmye basladım ciddi ciddi. Doktorunuzun ince ince verdigi bilgilerle size vakit ayırdıgı belli.
Bizim doktorumuzun yogunlugu cok fazla.
İlk aylarda iyiydi ama 2 aydır sanki kamu hastanesindeyiz de , yogunluktan gına gelmis , başından bir an once defetmek ister hissi vermeye basladı bana.
Sükürler olsun bebeğimiz saglıklı ama sonucta ilk kez anne baba oluyoruz, empati yapması gerekir.
18 Ara 2007 at 17:29
zeynepin doktorunu bende tavsiye ederim:)
19 Ara 2007 at 16:32
Demek ki Babaolmak.com’u yeterince dikkatli takip etiyorsunuz… :) :)
Daha önce bir kaç kez doktorumuzdan bahsetmiştim. Dr.Alev Fırat; muayenehanesi Anadolu Yakasında, Koşuyolu’nda… Eğer internet yoluyla iletişim bilgilerine ulaşamazsanız lütfen mail atın (veya yorumlar vasıtasıyla da ulaşabilirsiniz) size telefon numaralarını ve adresini de yollayayım.
Yalnız doktordan doktora farklar olduğu gibi bebekten bebeğe de farklar oluyor malum. Hem bizim tevrübelerimizde hem de cevremizden gözlemlediğimiz şey; en önemli şeyin kendi doktorunuza güvenmek olduğu. Aksi taktirde doktor değiştirmenin sonu yok. Yanı sıra bir doktora en az 3-4 kere gittikten sonra karşılıklı bir dialog – bağ kurulabildiğini düşünüyorum.
Mama sandalyesi konusuna gelince; mama sandalyemizi almış olsak da Zeynep’i tam anlamıyla oturtmuyoruz sandalyeye; daha çok yatırıyoruz. Bizim doktorumuz da çok fazla oturtulmasını tavsiye etmiyor bebeklerin.
Doktorunuzun yoğunluğu konusunda da; günün ilk randevularından birini almayı deneseniz. (Biz denedik, sanki işe yarıyor) ;)
Görüşmek üzere.
19 Ara 2007 at 16:46
Daha önce denemiştim ama asistanı malesef günün ilk randevusunu vermemişti.
Sabah acil durumlar için vakit ayıryorlarmıs. en erken 10.00 a randevu alabildik.
genelde de öyle alıyoruz.
Ama malesef 4-5 kez gitmemize ramen bağ kurmak söyle dursun daha kötüye gidiyor.
Değistirme taraftarı da değilim. Arkadas tavsiyesiyle baslamıstık sonucta.
Yani açıkcaası samimi bir ilgi bekliyorum aslında. Bakalım, belki gecici bir dönemdir.
19 Ara 2007 at 16:53
bu arada teşekkür ederim sıkılmadan böylesine ayrıntılı herseyi anlatıp böyle bilgilendirici oldugunuz için.
19 Ara 2007 at 16:58
Yok canım… Ne demek… (Belki bebeksiz bir kişi olup, bu paylaşımları iş edinmiş olsam teşekkür edilebilir ama hepsini ilk önce kendimiz ve bebeğimiz için yapmakta olduğumuzdan; atla deve bir şey yapmıyorum aslında)
Hepimiz aslında aynı yollardan geçiyor, aynı heyecan ve kaygıları yaşıyoruz. Aynı yolda gitmekte olan insanları görmek, bilmek duymak çok güçlendiren bir şey. ;)
Doktorunuzla ilgil kaygılarınızı emin olun herkes yaşıyor. Keşke bir çocuk doktoru da yorum yazsa. Muhtemelen “sabahtan akşama kadar bebek görüyorum, ister istemez bağ kurmak mümkün olmuyor, kur kur nereye kadar” filan diyebilir… :)
27 May 2013 at 14:06
Yazılarınızı keyifle okudum.Yazmaya ara vermezseniz seviniriz.