Category: Bebek Gelişimi (page 1 of 4)

21. Ay Kontrolü

Bugün kontrol günü; sabahleyin motosiklet bakıma verildikten sonra öğlende B.’yi 21. Ay kontrolüne götürdük doktoru Fatma (Kırcı) Hanım’a. Fatma Hanım’ın geçen kontrolde de uyardığı gibi artık biraz zorlaşmış durumda kontroller çünkü abi, doktoru da mekanı da tanıyor ve daha kapıda gerilim başlıyor.

Bugün de nerede olduğunu fark eder etmez annesini kucağına sindi ve anneye yapışarak bir nevi yavru koala moduna geçti. Üstünü soymak dahi olay oldu sonrasında. Düşünün ki üstünü soymak bile olay olurken yattığı yerde boyunu ölçmek mümkün oldu mu? Ki ne mutlu ki aşı zamanı değildi de ortalığı inletecek bir gerilim yaşanmadı. Doktorumuzun demesi bu durum yaklaşık 2,5 yaşa kadar sürecek çünkü o civarda artık laf anlamaya başladıklarından gerilse de karşına alıp konuşarak sakinleştirmek mümkün oluyor.

İlk konu bacaklarının arkasındaki isilikimsi tahrişlerdi. Sadece o bölgeye 5 gün günde bir yatmadan önce kortizonlu bir krem uygulanması ile hızla geçeceği yoksa uzun süreceği bilgisi alındı.

Vücudunda belirmeye başlayan benlerin bir sakıncasının olmadığı; aslında onların muhtemelen doğuştan olduğu ama oğluşun vücudu büyüdükçe dikkatimizi çekmeye başladığı konusunda fikir birliğine varıldı. Bu arada anne benli ve çilli, babada da çok fazla olmasa da benler mevcut. Durum normal görünüyor.

Kafasının arkasını birkaç gündür çok fazla kaşımasından kıllanmış olsak da onun da sebebinin sıcak olduğu; gün içinde ara ara serin duşlarla paşanın serinletilmesinin yeterli olacağı ve gerekli rahatı sağlayacağını öğrendik.

Biraz kelime haznesinden konuştuk ki B. her şeyi anlar durumda; tüm isteklerini de kelimelerle aktarabilir durumda. Hatta tek heceyle anlattığı kelimelerde artık iki heceye geçmiş durumda. Burda yazmakla bitmeyecek kadar çok keşime söylemekle kalmıyor; söylenenleri de birebir taklit etmeye çalışıyor. “Adın ne?” kalıbını anlamıyor olsa da henüz adını biliyor, dedesinin “Sen kimsin?” sorusuna yanıt veriyor. Annesini kolundaki origamik turnalardan küçüğünü gösterince ismini söylüyor; fotoğraflarda da kendini bulup ismini söylüyor…

En önemli konulardan emzirmeye gelince doktorumuz iki yaş bitene kadar devam edin dedi. Anne sütünün dört yaşa kadar faydasının olduğunu eklese de iki yaştan sonra ileriye yönelik psikolojik sıkıntıların çıkabileceğini iletti. Deniz de oğluşun emme bağımlılığından artık oldukça sıkılmış durumda ancak üç ay daha idare edilmesi konusunda hemfikir kalındı. Ancak sokak ortasındaki taleplerin net şekilde geri çevrilmesi konusunda da anlaşmaya varıldı. Net olunduğunda yaygaranın da en fazla bir hafta süreceği ve çok uzamayacağını söyledi doktorumuz ama önemli olan net olmak ve taviz vermemek. Hatta aynısını gece emzirmesi için de önerdi ve gece vermeyin dedi. Böylece üç ay sonra emzirmeyi komple bırakmak da daha kolay olacaktır dedi.

Doktor Kontrolünden Önce / Doktor Kontrolünden Sonra

Doktor Kontrolünden Önce / Doktor Kontrolünden Sonra

Diğer bir çok önemli konu tuvalet eğitimiydi. Yavrunun hazır oluşuna göre 21 ay ile 30 ay civarında başlanabileceğini söyledi Fatma Hanım. Bizim yavru hali hazırda çiş ve kakanın ne olduğunu bilip arada söylediğinden; bazen lazımlığa oturduğundan bizi tuvalette gözlemlediğinden ve o sırada ne yaptığımızı bildiğinden artık çalışmalara resmi olarak başlayabilirmişiz. Klozet adaptörlerini önermedi doktorumuz; ayaklarının yere basması önemli olduğundan lazımlık dedi ve kahvaltı, öğle ve akşam yemeklerinden sonra bezinin çıkartılıp bir süre lazımlıkta oturmasının iyi olacağını; olur da denk gelir de yaparsa alkış ile tebrik edilebileceğinden yapmazsa da hiç renk verilmemesi gerektiğinden bahsetti. Bu üç öğünün dışında da ara ara yine soyulup oturtulabilirmiş.

Genel hatlarıyla bu günkü kontrol böyle geçti. 13 kilo 665 gram paşa. (Park dönüşü niye sırtımın ağrıdığına dair bir sonuç çıkarılabilir buradan) Boy da 89 santim. Bir önceki kontrolün kayıtlarına göre büyük bir atılım var kendisinde. Ayaklar da 24 numarayı zorluyor. Gürbüz bir delikanlı yetişiyor.

9,5 Ayın Ardından

Dünyanın en komik, en tatlı, en güzel, en çapkın, en deli oğlanı da 9,5 ayı geride bıraktı. (Daha ilk cümlenin sonunda klavyeyi ileri itip yaklaşık 3 dakika kendisini düşünüp gülümsedim; hatta hadi anlatayım, tam olarak da her yazdığım sıfatla ilgili bir an gelip geçti gözlerimin önünden)

Komik… Uyumamaya çalışırken ya da uykusuzluktan over-dose olmuşken bir enerji patlaması yaşayıp da yatakta yatmak yerine düz duvara tırmanma moduna geçtiğindeki halleri…

Tatlı… Bir gülümsemesi yeter ve sanırım tanıdığım en güleç heriflerden biri kendisi. Yavru kedilerin arkasından emekleyip onun varlığı sebebiyle kediler bir şey yaparsa da neşeyle gülüşü geldi gözümün önüne…

Güzel… Banyodan çıkıp da saçları tarandığında, saçlarının taralı kalabildiği o üç buçuk dakikadaki hali.

Çapkın…Anneannesini yazlığında yen tanıştığı ablalara gülümseyişi, yan salıncaktan attığı çapkın bakışlar ve kızlar gittiklerinde arkalarından ağlayışını düşünüyorum da…

Deli… Bir an bile yerinde durmayıp mama sandalyesinde yemek yerken bile kendini öne arkaya sallayışı; bir makarnayla verdiği yoğun mücadele, terliklerin arkasından koşuşu; pusetinde gezerken kendi kendine dakikalarca konuşması ve daha pek çok an gelip geçti gözlerimin önünden

Dokuz ay geride kaldı. Tam o sırada önce sürünmeye sonra emeklemeye başladı. Artık tutunarak yürür halde. Tutunduğu yerden yere geri dönmesi biraz kontrolsüz oluyor bugünlerde ama görünüşe göre önümüzdeki ay yürümeye başlayacak gibi duruyor kendisi.

Anne sütünün yanı sıra son 4 aydır katı gıdayla besleniyor. Önüne ne konsa yiyor. Hala hiç mamaya ihtiyaç duyulmadı. “baby led weaning” denen (benim mesela çok yeni öğrendiğim) koca insan gibi önüne konan yemekleri elleriyle götürüyor; götüremediğini mama sandalyesinden aşağı atıyor ama sonuçta kendi başına besleniyor.

Konuşamasa da her türlü sesi çıkarıp kendince bir şeyler anlatıyor. En büyük kriz anında bile “fış fış kayıkçı”yı duyunca gülümseyip ileri geri sallanmaya başlıyor.

Üstte iki altta iki dişiyle dört dişli bir canavar olarak tuttuğunu yiyebilir durumda.

Hızla kocaman bir adam olmaya doğru gidiyor. Her gün bir mucizeye daha şahit olmamı sağlıyor ve her şahitliğimde annesine bir kere daha teşekkür etmeme sebep oluyor içimden.

Ve büyük bir sabırsızlıkla bekliyorum sohbet edeceğimiz günü, konsere gideceğimiz, birlikte motosiklete bineceğimiz, kamp yapacağımız ya da içeceğimiz dünleri.

Daha çok mu var? Tecrübeyle sabit ki göz açıp kapayıncaya kadar o günlerde bulacağız kendimizi.

 

Güle Güle Mehmet Dayı

17 günün sonunda ilk kez tam teçhizat dışarı çıktık bugün. Biraz spontan, biraz hazırlıksız derken çok da fena bir deneyim olmadı. B., günlük olarak bahçeye çıkıyor olsa da puseti hiç kullanılmamıştı. Uzun süreli dışarı hiç çıkmamıştık. Bugün çıktık. B, Mehmet Dayı’ının vedasına katıldı bizle birlikte.

Aslına bakılırsa plan başta bu kadar kapsamlı değildi. Cumartesi akşamüstü Mehmet’e veda için ufak bir tekne turu planlanmıştı. Teknenin nasıl bir şey olacağını kestiremediğimiz için teknenin kalış saatnden önce gider biraz vakit geçirir tekne hareket ederken de ineriz demiştik.

Baktık ki teknenin açık alanından çok daha konforlu bir kapalı alanı var. Haydi dedik gelelim bakalım biz de. Çok sorun yaşarsak bi kenarda indirirler herhalde bizi. Bu arada Z’nin de çok hoşuna gitmişti boğazda bir tekne gezisi. Çıktık yola.

Ama tekneden önce tekneye varış hikayemiz ve evden çıkış acemiliğimizi not etmekte fayda var. Çünkü her anlamda hazırlıksızmışız serin bir sonbahar havasında iki çocuklu ve pusetli bir gezintiye. Fena da kotarmadık ama yola çıktıktan sonra geri dönüp battaniye alması gerekti babanın. Bir de tabi saatinden br saat önce orada olalım dediğimiz etkinliğe 10 dakika kadar geciktik. (Üstelik arabayla gitmedik; trafiğe girmedik) Olsun neymiş; çocuklu katılım durumunda planlanandan bir saat önceye göre ayarlamak lazımmış bünyeleri. (Koşturduğumuz için ne makine alabildik yanımıza ne de adam gibi fotoğraf çekme şansımız oldu. Ola ki teknedekilerden biri bi güzel fotograf paylaşırsa onu ekleyeceğim artık yazıya)

Tekne kısmı çok sorunsuz oldu. Tek eksiğimiz bebek telsiziymiş. Telsizimiz de olsa oğlan uyurken yanında birimizin nöbet beklemesi de gerekmeyecekti.

Uzatmayayım. İlk dışarı çıkma maceramız başarısız olmadı. Oğlanı üşütmedik, çok ağlatmadık. Dönerken yürüyemedik yorgunluktan ama olsun. Velet daha 17 günlükken boğazda bir tekne gezisi yapmış oldu. Sadece anne karnındayken tamışmış olsalar da Mehmet Dayı’ya orada olarak veda etmiş oldu.

Güle güle Mehmet Dayı. Gazan mübarek, yolun açık, yeni yaşın kutlu olsun…

Evde Yenidoğan Bakımı

1 Ekim çarşamba sabahı doğan oğlumuzu 3 Ekim cuma günü yüklendiğimiz gibi evine getirdik. Sonra gidip ablasını da getirince evin bayram şekeri ihtiyacı karşılanmış oldu.

Oğlanı eve çıkarmadan önce hastanede ufak çaplı bir taburculuk eğitimi veriyorlar esasen. Hatta sadeve o değil, son iki gün içinde hastane odasına gelen pek çok uzman kendi alanlarında bilgi aktarımında bulunuyor. Emzirme konusundan yenidoğan bakımına, alt değiştirme sıklığından uyku düzenine; bol süt yapmak için neler yenmesi gerektiğinden yenidoğan bebeklerin yıkanmasına kadar ihtiyacınız olacak her türlü bilgiyi hastaneden çıkmadan ediniyorsunuz.

Ve eve gelip de rutin bir hayat düzeni kurmaya başlarken bir bakıyorsunuz ki yine de soru işaretleriniz var. Bu durumda bana kalırsa hislerine güvenmek gibisi yok. Çünkü belli bir noktadan sonra herkesin bir yoğurt yiyişi olduğu gibi bir gerçek var.

Neyse; yenidoğanların evde bakımıyla ilgili bize gerek hastanede gerekse sonra eve uğrayan ebemiz Serpil tarafından anlatılanları bir özetleyeyim dedim. (Yoksa ben de unutacağım, sonra uğraş dur Google’la…)

Yenidoğanlarda Beslenme

  • Bu bebek milletinin çok sık karnını doyurması gerekiyor. Hastanenin emzirma uzmanı diyetisen doktorun verdiği bilgi günde en az sekiz kere emzirilmesi gerektiği. İlkokul ikinci sınıf matematiğiyle konuya yaklaştığımda üç saatte bir emzirmek anlamına geliyor bu. Bu üç saatlerle ilgili bir istisna yapın dedi doktor, geceleyin tek bir aralığı 4 saat yapın; böylece siz de gece biraz daha fazla uyumuş olursunuz. Tabii eğer velet uyanıp da talep etmiyorsa. Böylece bir adet 4 saatlik ara diğerleri 2-3 saat arasında farklı aralıklarda olabilir. Ama dediğim gibi eğer ki velet uyanıp da karnını doyurmak istiyorsa; yapacak bir şey yok her seferde emzirilecek. Eğer uyanmıyorsa da bu aralıklarda (en fazla) uyandırılıp ağzına meme tıkıştırılacak.
  • Ne sürede emzirmek konusu ise gerçekten kişiye özel bir durum. Hastanede olduğumuz ilk 1-2 gün ve sonrasındaki ilk günler her emzirmede yaklaşık yarım saat denmişken; ilk 4-5 günün ardından annenin ürettiği süt kalitesinin ve miktarının artmasıyla bu sürenin 10 dakilara düşebileceği söylenmişti. Her emzirmede tek bir meme; yaklaşık 10-20 dakika süre makul bir süre olarak kendini gösterdi bizde. Zaten karnını doyuran küçük insanoğlu kafasını çevirerek “istemiyorum daha fazla” diyor.
  • Peki ya uyku düşkünü miskin yenidoğan emerken uyuyakalıyorsa ve sizin planladığınız miktarda süt ememiyorsa ne olacak? Haşin davranılacak. Yapacak bir şey yok. Yüzüne çenesine yanaklarına dokunmak kesmiyorsa bizim hemşirelerden öğrendiğimiz falaka yöntemi denenebilir. Ayaklara küçük vuruşlar, gıdıklamalar işe yarıyor. Ayakları soymak, bacakları soymak da işe yarıyor. Ayrıca bu velet milleti ten temasını seviyorlar da. Aklınızda olsun.
  • Son olarak da hiçbiri işe yaramadı, velet her bir emzirmede bir süre emip sonra uyuyakalıyor, bir alternatif de çok sık aralıklarla kısa kısa emzirmek olabilir. Dedim ya; bu işin tek bir doğrusu yok; herkes çok kısa sürede kendi çocuğunu tanıyıp kendisine ve çocuğuna en uygun çözümü buluyor bence.

Yenidoğanlarda Kaka ve Bez Değişimi

  • Vücuda her girenin bir çıkışı var malum. Bu, bebeklerde de böyle. (Kızlarda böye olduğunu zaten daha önce tecrübe etmiştim; erkeklerde de çok farkı yokmuş; tek fark: “Fıskiye Efekti” (Bu konuda yapacak bir şey yok; 3 günlük de olsalar bebekler sizden akıllı olduğundanbu fıskıye golünü er ya da geç yiyeceksiniz. En güzeli tadını çıkarmak.
  • Yenidoğan bebeğin ortalama bez sarfiyatı günde 6 adet olmalıymış. Biraz eksik biraz fazla sorun olmayacaktır muhtemelen; kakaya çişe bakmadan yaklaşık 6 bez kirleten bebek sağlıklı bir dışkılama düzeni içindeymiş.
  • Çiş mevzuu çok sorun değil; açık ya da koyu renk çiş çok dert edilmiyor ama kaka konusunda biraz hazırlanmakta fayda var. Yok balangıç kakası ok geçiş kakası, birinci aşama geçiş ikici aşama geçiş derken yenidoğan kakası hazırlıksız ebeveynler için bir gerginlik konusu olabilir.
  • Veletlerin ilk birkaç kakası aslında daha anne karnındayken yutulan ve vücutta birien amniyon sıvısının atılmasından ibaret. dolayısıyla siyah-koyu yeşil renkli ve balçık kıvamında oluyor. İlk gün zaten pek bir şey emmediğinden, emse de emdiği sıvının içeriği daha pek süt olmadığından verimli bir kaka beklemek yersiz. Bu mukonyum ya da mekonyum denen kakaya hazır olmak önemli. Korkmayın hep böyle devam etmeyecek. Çocuğunuz bir uzaylı değil.
  • İlk birkaç kakadan sonra bu siyahlık – yeşillik azalıyor. Ahanda işte bu geçiş kakası. Renk gittikçe hafifliyor, o yeşillik sarıya dönüşmeye başlıyor. Bu geçişin aşamaları var ama çok da sayılara takılmamak gerekli bence. Birinci, ikinci üçüncü geçiş kakası diye takarak yapmak yerine bu dönemin bir geçiş dönemi olduğunu hatırlamakta ve geçiş esnasında kakanın renginin değişeceğini bilsek yeter bence.
  • Annenin randımanlı süt üretmesi yaklaşık 10 günü bulurmuş. İlk günler üretilen madde kolostrum oldukça zengin bir içeriğe sahip olsa da bir süre sonra doyurucu gelmeyecek ve yerini süte bırakacak. Ancak ilk günlerde çok kıymetli bir sıvı (boşa harcanmamasının önemine vurgu yapıyorum bakınız)
  • Kolostrum da yenidoğan bünyesinde müshile benzer bir etki yaparmış efem. Dolayısıyla yavruyu daha ilk günden ishal ettik; vah yavrumun başına gelenler; nedir benden bizden çektiği gibi kaygılara gark olmak gereksizmiş.
  • Yani; anneden emdiği ilk birkaç günkü sıvılar (kolostrumdan anne sütüne geçiş de denebilir) bebeğinizin kakasının sıvılaşmasına sebep olabilir; sağlıklı sarı renkli yenidoğan kakasına ulaşana kadar br süre sulu zırtlak kakalara denk gelebilirsiniz bezlerde. Neymiş? Panik yok.
  • Süt kakası denen kakaya da “bebek hardalı” denirmiş. (Hardal seven bir insan olarak bu duruma sevnmeli miyim üzülmeli miyim henüz karar veremedim) Ama bu bebek kakası hardalı yenidoğan kakasından nasıl bir kıvam beklememiz gerektiğine dair fikir verecektir.
  • Kakaların miktar olarak adam yerine konması için madeni para büyüklüğünü geçmiş olaması gerekirmiş. Günde 3-4 kaka sağlıklı sayılrımış. BUnları da not ettikten sonra çok da bir şey kalmıyor.
  • Kız bebeklerde ilk günlerde biraz vajinal akıntı olabilirmiş. Bu konuda da panik olmamak lazımmış. Bu akıntının içinde çok az miktarda kan da bulunabilir. Bu ilk adet döneminin bir benzeriymiş. Buna anneden gelen hormonlardaki bir artış sebep olurmuş ve dediğim gibi endişeye mahal yokmuş. Ama gelmeye devam ederse de kıllanmakta ve doktorunuza danışmakta da fayda var elbette.

Aslında yenidoğan bakımı ile ilgili yazacak şey çok. Şimdilik burada durayım oğlanın altı değişecek sonra dürttürülüp annesinin memesine takılacak, sonra gırklatılacak.

Tam da yeri gelmişken; yenidoğanlarda gaz olsun kolik olsun anna babalarda sıkıntıya sebep olan durumlar 21. günden sonra ortaya çıkarmış. Dolayısıyla hazırlıklı olmak lazım. İlk günlerdeki gaz pek gaz sayılmaz yani. Bu arada karnı doyduktan sonra veledi omza atıp sırtını patpatlamak yerine sıvazlamak daha tercih edilesi bir yöntemmiş.

Sağlıklı emzirmeler, gırklatmalar ve hardal renkli kakalar efem.

20. Hafta Yazısı

Aşaıdaki yazı da aslında 2 Ağustos tarihli. Bir genel güncelleme olarak yazmışım, bir kenara koymuşum. Şimdi geriye doğru gidip bakınca iki aydan fazla olmuş yazılalı ama yaşadıklarımızı da fena özetlememiş… Bir yandan da şimdi artık yazmaya başlamışken yazmam gereken yazıları listelemiş kendi yazım bana…

* * *

24 Mart 2014’te yazdığım (ama babaolmak.com’da yayımlamadığım) bir yazıyı açtım az önce önüme. babaolmak.com’da değil de başka bir dergide yazmak için yazılmıştı. bir takım aksaklıklardan kenarda kaldı. 4,5 ay olmuş yazalı beri. Yaklaşık 20 hafta. O zamandan bu yana baktığımda neler olmuş diye; oldukça zorlu virajlar geçmiş.

O zaman dokuz haftalık hamileymiş DenizTan; şimdi 28 haftalık hamile. O sırada 10 hafta bariyeri varmış önümüzde. Şimdiki bariyer 28-30 hafta bariyeri. Bir erken doğum durumunda sorun yaşamama sınırı 28-30’larda çünkü. 10 Hafta bariyeri ise kürtaj için bir sınırdı. Anlamışsınızdır; o sınır çok çabuk aşıldı.

Aradaki 20 haftada tabii ki pek çok şey oldu. Bunların kuşkusuz ki en önemlisi Z’nin bilgilendirme süreciydi. Öncelikle Deniz ile ilişkimizden sonrasında da bir kardeşi olacağından haberdar edilmeliydi Z. ve bir psikologdan da yardım alarak annesiyle birlikte bu süreçte uzun bir yol alındı. Z artık bir kardeşi olacağını biliyor ve çok büyük bir heyecanla bekliyor da. Aslına bakılırsa bu süreç başlı başına bir yazı konusu.

Bu arada Z’nin annesiyle 3,5 yıldır yapmaya gerek görmediğimiz bir formaliteyi de hallettik; resmi olarak boşandık. Elbette ki bu da apayrı bir yazı konusu olur. Bu konu ve memleketin hukuk sistemi ile ilgili hazmedemediklerimi bir ara hazmettiğimde; sakin bir şekilde klavye başında yazabilir olduğumda yazsam; ne güzel olur aslında.

Bunların yanı sıra pek çok başka karar da alındı; aynı evde oturup oturmamaktan tutun da bebek arabasına kadar. Z anne karnındayken AppStore diye bir şey yokken şimdi hangi hamilelik uygulamalarının daha iyi olduğuna karar vermeye çalışmak gibi minimal konular var dedim ya; her bir konu başka başka yazılar konusu.

Tabii ki tüm bu sürecin bana göre üç önemli miladından ikisi de geride kaldı. Cinsiyet ve detaylı ultrason. Her ikisi de gayet olumlu sonuçlarla geride kaldı üstelik de. Evet, bebeğimizin bir cinsiyeti var gerçekten de ve detaylı ultrason sonuçları da gayet olumlu…

Tatsız bir şeyler yok mu? O da var: Hamilelik şekeri diye bir şey varmış; en azından ben, bunu öğrendim; glükoz yüklemeleri, şeker testleri filan gibi şeylerle tanıştım. Erken doğum riski de bunlarla birlikte tanıştığım bir diğer gerçek oldu. Yavrunun sorun yaşamadan yaşaması için en azından 30 haftalık olmadan doğmaması gerektiğini; 28 haftadan sonra hayatta kalabilceğini ama en azından 30-32’leri görmek gerektiğini öğrendim. (Hiç bilmeyenler için sürecin toplamı yaklaşık 40 hafta bu arada)

Tatsız değil ama daha önce pek yaşamadığım hormonal iniş çıkışlar ve bu iniş çıkışlardan kaynaklı gözyaşları var bir de. Sonunda da hepsinin bir termini bir günü var. Elbette ki doğumla birlikte başka iniş çıkışlar ve zorluklar da bekliyor bizi ama hepsi de aşılan şeyler. Üstelik doğum ve doğum sonrası konusunda en azından birimiz tecrübeliyiz de.

Neyse. Bu da böyle bir yazı oldu; tarihe bir not düşülmüş olsun diye.

Older posts

© 2024 Baba Olmak

Theme by Anders NorenUp ↑