Nerdeyse iki haftadır yazacağım, hatta öyle ki, kullandığım Chrome browser’ımda haftalardır konuyla ilgili tablar açık olarak duruyor. Ama bir türlü vakit yaratıp da yazamadım. Konu elbette yine gazetede okuyup da ardından interneti kurcalamaya başlamamla ortaya çıktı.
“Kardeşi olmayanlar da sosyal” başlıklı yazıyı okudum önce gazetede:
BD’de 13 bin ortaokul ve lise öğrencisiyle yapılan araştırma, okul arkadaşlarının, tek çocukları, erkek ve kız kardeşleri bulunanlar kadar sıklıkta dost kabul ettiklerini gösterdi.
Donna Bobbitt-Zeher, araştırmanın kardeş sahibi olmanın, bir öğrencinin akranları arasında popüler olmasına hiçbir etkisinin bulunmadığını gösterdiğini belirterek, çocukların kreş ile lise dönemi arasında başkalarıyla geçinmek hakkında çok şey öğrendiğine inandığını kaydetti.
Douglas Downey’in konuyla ilgili olarak daha önce yaptığı bir araştırma, kardeşi olmayan çocukların, kreşteki sosyal becerilerinin en az bir kardeşi olanlardan daha zayıf olduğunu ortaya koymuştu.
Sonra habere başka kaynaklardan da ulaştım: Children without Siblings Suffer No Long Term Social Disadvantage. Hatta bu kaynakta araştırmanın nasıl yapıldığına dair detaylar da var. (Merak edenler için)
Enteresan bir veri olarak da, 1960’lardan bu yana tek çocuklu ailelerin sayısı ikiye katlanarak %20’ler seviyesine ulaşmış.
(15 gündür ilgili tabların browserımda yer kaplamasına değer miymiş… Bulaşık gibi, başlayınca bitiyor işte yazı yazmak da…)
31 Ağu 2010 at 22:56
Siz ikinci çocuğu ilk çocuğunuz için mi yağacaktınız ki? Kendiniz için bir tane daha çocuk istemez misiniz? Hani örnek ürün dünya tatlısı. Aynısı olmasa bile aynı ayarda tatlı bir tane daha.