Bir Destek – Bir Yardım Çığlığı

Babaolmak.com sayesinde bir çok insan tanıdım. Neredeyse hepsi de arkadaşım oldu, kimiyle sohbet ettiğimiz, kşimiyle gidip içtiğimiz, kimiyle sık sık görüştüğümüz oluyor. Bir kısmıyla ana okulu kurduk düşünsenize… Babaolmak.com sayesinde tanıdığım ve kırk yılın başında görüşsek de her konuşmamızdan büyük keyif aldığım biri var, bir çocuk doktoru…

Dr.Erdem Uzunoğlu, doktorluğu sadece muayenehanede yapmıyor… Birikimini online olarak da paylaşıyor. Ki daha önce de sitesinden burada bahsetmiştim: BebekHastanesi.com Kendisi beni iki gün önce arayıp ön ayak olduğu bir yardım kampanyasından bahsedince hiç tereddüt etmeden, yazdığı metni Babaolmak.com’da da yayımlayabileceğimi söyledim kendisine. Daha mektubunu okumamıştım bile…
Mektubunun aşağıda yayımlayıyorum. Aynı mektup BebekHastanesi.com’da da mevcut. İlgili kişinin bilgileri mektubun sonunda yer alsa da gerek sitesi üzerinden Dr.Erdem Bey’e gerekse bana ulaşabilirsiniz de konuyla ilgili… Noktasına virgülüne dokunmadan:

Bir yardım çığlığı

Adı Seval. 13 yaşında. Bayrampaşa, Arnavutköy’de yatılı bir ilköğretim okulunda okuyor(du). Müdür ve müdür muavininden arkadaşları önünde sık sık dayak yediği için gururunun ayaklar altında ezildiğini hissetti ve orayı bıraktı… Şimdi, eskiden gelmek istemediği için yatılı okumayı tercih ettiği, annesinin Çapa’daki 2. bodrumdaki tek odalı evinde ve okulların açılmasını bekliyor…

Annenin, elleri, yüzü kalça kemiği geçirdiği bir yangında 3. derecede yanmış; devlet yardımıyla defalarca opere olmuş ama iş yapamaz durumda. Merdiven siliyor; hurda topluyor… (geçen ay topladığı hurdaları kaptırmış, parasını da alamamış…) Anası, babası yok, kocası yok; 2 kız büyütüyor. Abla zehir gibi… Ufaklık da aynı yolda ama büyüme geriliği var her ikisinde de…

Annesi İsmigül Hanım, Seval ve kız kardeşiyle yollarımız geçen sene 1 ay kadar part time takıldığım, Fızndıkzade’deki bir klinikte birleşti… O zamandan beri ufak tefek yardım toplamaya çalıştım, eski eşyalar vs götürdüm ama evlerini bir gördüm ki ev tek göz bir oda ve bir alaturka tuvaletten ibaret. Eşya koymaya yer yok.

İsmigül Hanım geçen ay bana kızların babaları olmadığı için beni baba gibi gördüklerini söylediğinde yüreğim dağlandı…

Bugün (12/7/2011) Sevaller işyerime ziyarete gelmişti; aynı anda İstanbul Pediatri Merkezine gelen bir aile durumlarını gördü ve yardımda bulundu… (Adı bende saklıdır; Allah razı olsun) Ben de bu yardımsever beyin davranışından etkilenip aileleri ve arkadaşlarımı organize etmeye karar verdim.

Ne yapabiliriz?
Her şey…
En kolayı nakit yardımı.

Ama eğer çevreniz varsa Çapa, Kocamustafapaşa, Cerrahpaşa civarında daha iyi şartlarda bir evde kira ödemeksizin kalması sağlanabilir. Çok paranız varsa ev alabilirsiniz. Evi olan biri bulunabilir…

İş bulunabilir. Bir devlet okulunda annenin hademelik yapması sağlanabilir (Yüzünün durumundan dolayı “çocuklar korkar” diye müdürler almak istememiş, İsmigül Hanımın söylediğine göre)

Kimin aklına ne gelirse burada yazabilir, paylaşabilir…

Haydi bre…

İsmigül Kocagür;
Uzun Yusuf Mahallesi, Vanidergah Sokak Remzi Bey Ap C blok 2. Bodrum
Çapa- Şehremini
0535 819 66 78

0 Comments

  1. bunu ben de yazacaktım seninkini paylaşayım o halde ..:)

  2. Sesinizi duyurmanın bile katkı olduğunu düşünüyor duyarlılığınız için sizi gönülden kutluyorum

ayça için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

© 2024 Baba Olmak

Theme by Anders NorenUp ↑