Hayat Bir Çocuğa Nasıl Anlatılmalı?

Aşağıdaki köşe yazısı bugün geçti elşime. Yazarı Aylin Kotil‘in web sitesi hata verdiği için yazının orijinaline ulaşamadım dolayısıyla TR karakterler yok yazıda; mailin içinden aynen kes yapıltır yapıyorum. Yazının tarihi 23 Mayıs 2007; Cumhuriyet Gazetesi’nde yayımlanmış.

Arkadasimin kizi bir yasina gelmisti, ‘Sen egitimcisin, neler ogretmem gerekiyor, bazen kendimi cok caresiz hissediyorum’ dedi. Sorusu kolaydi ama, yaniti zordu, akil vermesi basitti ama uygulamasi karmasikti, anlatmaya basladim:

Annelik uzun zaman alan ve gunun yirmi dort saati devam eden adi ‘insan yetistirmek’ olan bir is. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak. Neye zaman harcarsan onun karsiligini alirsin. Isine zaman harcarsan isinden, esine zaman harcarsan esinden, cocuguna zaman ayirirsan da ondan karsiligini alirsin.

Yapabiliyorsan gozyaslarini tutmamasini ogret, aci cekmeden olgunlasamayacagini… Kiskanmamayi ogret ona, arkadasinin basarisindan mutlu olmayi, birlikte sevincleri paylasmayi, icinden ‘neden ben degil de o?’ demeden…

Kazanmaktan mutluluk duyup icine sindirmeyi, ama ayni zamanda kaybetmeyi ogrenmesini. Cunku bir adim sonrasinda gorunuste galip olanlari gosterecek hayat ona.

Her seyin bir sonu oldugunu ogret. Sahip oldugu butun degerlerin bir gun keyif vermeyebilecegini. Kazanilan ve harcananin bir sonu oldugunu, gidilen yerlerin zamanla bikkinlik verebilecegini, her seyi tuketebilecegini, tuketemeyecegi tek seyin bilgi oldugunu ogret.

Kitaplardan keyif almasini, ders calismak istemiyorsa zorlanmamasini, ama okumayi sevmesini ogret ona. Elbet er ya da gec alacaksin biliyorum, ama mumkun oldugunca gec al ona bilgisayari. Ona kendisi ile kalacagi sakin zamanlar ver, sIkilmayi ogret ona, sIkilip ta kendini yonlendirmeyi bulmasini.

Dogaya gotur onu, hayvanlardan korkmamasi gerektigini ogret. Arilarin bizi sokmasindan cok, nasil bal yaptigini anlat. Doganin kendi icindeki gizemini bulmasina yardimci ol, yagmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasini sagla. Soguk kis gecesinde ates yakmayi ogret, belki buyudugunde bir gece sevgilisine ates yakar ve belki binlerce yildizin altinda birbirlerine sarilirlar, bunu ogretmemis diger sevgililerin aksine…

Sartlar cok zor olsa da yalan soylememesi gerektigini ogret ona. Kazandigi elli milyonun piyangodan cikan bes yuz milyardan cok daha keyifli oldugunu ogret. Alin terine saygiyi ogret ona. Ask acisi cekmenin hic asIk olmamaktan daha guzel bir duygu oldugunu ogret.

Kendi dogrulari uzerinden kimsenin onu yargilamasina izin vermemesi gerektigini ogret, baskalarini da kendi dogrulari uzerinden yargilamamayi… Bunun baskalarini dinlememek oldugunu degil, soylenenleri kendi eleginden gecirmesi gerektigini ogret. Kendi fikirlerine inanmanin guzelliklerini anlat.

Hayati sorgulamayi ogret ona… Bilginin en buyuk guc oldugunu ogret. Yapabilirse bunu en buyuk fiyata satmasini, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklamasi gerektigini ogret. Hakli oldugu konuda sonuna kadar diretmesini ogret ve hakliyken dik durmasini.

Gunun birinde yaptiklari degil yapmadiklari icin pismanlik duyabilecegini ogret. Basit yasamasi gerektigini ogret ona, cay icmekten keyif almayi… ‘Istemiyorum’, ‘hayir’ demeyi ogret ona , istediginde ise ‘istiyorum’ demeyi, Sevdiginde ise ‘seni seviyorum’ diyebilmeyi ogret ona. Bir kot pantolon ve tisortle universiteyi bitirmeyi ogret ona. Temiz kokmasini…

Sorgusuz sevmeyi… El yazisi ile notlar yazmayi… Lafi dolandirmamayi… Sevdiklerinin hicbir zaman cantada keklik olmadigini, dostluga yatirim yapmasi gerektigini, kiymetini bilmeyenlerden uzaklasmasini ogret ona. Muzigi sevmesini, sporla barisik yasamasini. Islerin hicbir zaman bitmedigini soyle ona, en yogun zamanda bile kendine vakit ayirmasi gerektigini ogret…

Ama en cok da kendini sevmesini ogret… Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyecegini… Kendine cicek almazsa kimseden cicek beklememesi gerektigini … Kendine ozenli yemekler yapip sofralar kurmazsa kimsenin onun icin yemek hazirlamayacagini…

Hayatta her seyden cok kendisinin onemli oldugunu ogret ona…