“Çocuk sahibi olmak hayatınızı teptaplak değiştiriyor” dediler. Ben hamileyken söylediler bunu tabi. Öncesinde hep farklı şeyler söyleniyor ama hamile olunca birden herkes “aman, son aylarının tadını çıkar” demeye başlıyor nedense. Ben bunu hiçbir zaman olumsuz manada yorumlamadım. Zaten “olumlu düşünce gücüne” sinir edercesine inananlardan biriyim. Ama kabul etmek gerek, hakikaten yaşam değişiyor; sevgi çoğalıyor ve sorumluluklar artıyor. Kendiniz dışında başka bir kişinin sağlıklı, mutlu ve iyi birisi olarak yetişmesi ve yaşaması sorumluluğu size düşüyor. Bu yol bambaşka bir yol ve bu yolda çok da yeni şey öğreniliyor.
Bu blog’u yaratırken, kendim de bir tanesi olduğum için aklımda daha çok çalışan annelerin yaşamını kolaylaştıran fikir ve düşünceleri paylaşmayı planladim. Sonra düşününce kendi kendime “niye sadece çalışan anne?” ya da daha doğru ifade etmek için gerekirse niye “başkası için çalışan anne” ile kısıtlıyorum kendimi diye düşündüm. Sonuçta annelik izni boyunca yavrucan ile evde kaldığım sürede gördüm her iki yol da çok zor.
Sözleriyle başlamış Pratik Anne‘nin blog’u bundan iki yıl önce. Kıpırcan’ın doğumuyla birlikte başlayan blog, çok düzenli bir şekilde günümüze gelmiş. İsminden de anlaşaılabileceği üzere; blog, sahibesinin deneyimlerinden yola çıkarak önerdiği pratik çözümlere dayanıyor. Tavsiye ederim… Hem gülümsemek, hem de pratikliğinizi arttırmak için.
En son göz attığım, ilgimi çeken bir iki başlığa da direkt link vereyim:
– Bebekler için işaret dili
– Giyinme, soyunma, bez değiştirme numaraları
– Doğum gecikirse (Bu yazıda, bir şekilde yakalayıp da çekmeyi çok arzu ettiğim bir fotoğraf karesi var… Sanırım çok şansım yok, ama buyrunuz burdan bakınız… )
23 Haz 2007 at 20:02
Sevgili mustakbel baba adayi,
Ben de blogunuzu dun aksam kesfettim. Tesaduf mu, kalp kalbe karsi mi bilemiyorum. Blogunuzu cok begendim. Anne adayina ve size sevgilerimi gonderiyorum. Ikinize de mutlu ve saglikli hamilelikler. :)