Yazıp da paylaşacağım ya da paylaşmayıp kendime saklayabileceğim pek çok şey yaşanıyor artık Z ile aramızda… 4,5 yaşını biraz geçti Z. Bir kız çocuğu artık… İnanılmaz bir değişim içinde. Annesiyle yan yana oturup da uzaktan sessizce seyrettiğimizde birbirimize “ne kadar büyüdü değil mi?” diye soruyoruz…
Son zamanlarda beni çılgına çeviren, uzakta olduğumda hatırlayıp, gözümün önüne getirip de inanılmaz bir mutluluk yaşadığım anlar var… Bu aralar sık sık tekrarlanan anlar… Bazen gözgöze gelip sessizce bir süre birbirimize baktığımızda, gözleri bir an bir başka parlıyor… Ardından da “Seni seviyorum baba!” diyor… İşte o an… Yazıyla kağıtla kalemle anlatılamaz…
Bu kelimeleri başka kimseden bu kadar güzel duymadığıma çok eminim. Başka kimsenin bu kelimeleri söyleyişinin beni bu kadar mutlu etmeyeceğini de çok iyi biliyorum. Bunu kızıma, gözlerimle anlatabildiğimi, onun da gözlerinde görebildiğimi biliyorum… İçimi daha da dolduruyor bu…
05 Mar 2012 at 22:13
Yine duygulandım bir yazını daha okumayı bitirirken z ile ilişkinize hayranım… ! Sahip olamadığım bi baba kız ilişkisi olduğundan mıdır bilinmez yoksa özlediğim ve hayalini kurduğum bi baba kız sahip olmayı istemekten midir kestiremiyorum. Her zaman söylüyorum bıkmadan "işte bu yüzden sen dünyanın en şanslı adamısın"
26 Mar 2012 at 18:09
Sizi tebrik ediyorum ne kadar güzel bir site oluşturmuşsunuz kızınız için bende yapmaya çalışıyorum ama sanırım henüz başarılı olamadım :) tuanailehayat.blogspot.com :) Sizi sormak istediğim bir sürü şey var aslında ama nasıl mail atacağımı bulamadım. Ben ve kızım yeni bir döneme başlıyoruz artık hayatımız üç kişi değil iki kişi sanırım sizde yanlış anlamadıysam böyle bir süreç geçirdiniz bana bu konuda yardımcı olmanızı istesem eger ilgilenirseniz sevinirim….